RECORDATI POLSKA Sp. z.o.o - Poland
PL - EN
Infekcje intymne

Informacje dla PacjentaInfekcje intymne

Infekcje intymne to często używana nazwa dla zakażeń zewnętrznych i wewnętrznych narządów płciowych.

Zakażenie wywołać mogą różne rodzaje drobnoustrojów: bakterie, grzyby, pierwotniaki oraz wirusy. Zakażenia pochwy i sromu wywołane jest zazwyczaj przez gatunki należące do saprofitów skóry i błon śluzowych, a do infekcji dochodzi w wyniku zaburzenia prawidłowej mikroflory lub obniżonej odporności organizmu.

Jednym z objawów zakażenia jest stan zapalny (zapalenie) dotkniętego nim obszaru charakteryzujący się: zaczerwieniem, bólem i obrzękiem skóry i błon śluzowych1.

Zakażenia żeńskich narządów płciowych należą do najczęściej występujących infekcji, szczególnie u kobiet w okresie rozrodczym2.

Najczęstsze rodzaje zakażeń pochwy i sromu, stanowiące 3/4 tych infekcji to:

  1. bakteryjne zakażenie pochwy (stanowiące 22-50% przypadków3). Ten rodzaj zakażeń pochwy (inaczej: waginoz) dzieli się na:
  • zakażenia wywołane bakteriami wymagającymi do rozwoju tlenu (waginoza tlenowa -AV), najczęściej wywołana przez paciorkowce
  • zakażenia wywołane bakteriami, które rozwijają się bez obecności tlenu (waginoza bakteryjna- BV), wywołana najczęściej przez Gardnerella vaginalis
  1. grzybice (stanowiące 17-39% przypadków4). Drożdżaki Candida albicans stwierdza się w 90-95% przepadków grzybic pochwy i sromu5.

Drożdżakowe zapalenie pochwy i sromu (vulvovaginal candidiasis – VVC) jest – po bakteryjnym zapaleniu pochwy – drugą co do częstości występowania nieprawidłowością związaną z biocenozą pochwy. Objawy grzybicy pochwy to6:

  • silny świąd okolic intymnych
  • charakterystyczne białe, grudkowate, niekiedy wodniste, bezwonne upławy.
  • ból występujący w czasie stosunku płciowego (dyspareunia)
  • pieczenie podczas oddawania moczu (dyzuria)
  • zaczerwienienie zewnętrznych narządów płciowych
  • odczyn pochwy jest w granicach stwierdzanego u zdrowej kobiety (pH 3,5- 4,5)

Często stwierdza się współwystępowanie zakażenia grzybiczego i bakteryjnego – to tak zwane zakażenie mieszane.

Częstość występowania mieszanych zakażeń pochwy ocenia się na 33-50% wszystkich przypadków zakażeń pochwy7.

W Polsce najczęstszą kombinacją patogenów izolowanych w przypadkach mieszanych zakażeń pochwy jest współistnienie bakterii tlenowych z grupy paciorkowców (AV) i drożdżaków.

Zazwyczaj objawy mieszanego zakażenia pochwy są nietypowe, odbiegające od klasycznych objawów grzybicy, waginozy bakteryjnej lub waginozy tlenowej. Obraz kliniczny mieszanego zapalenia pochwy jest zwykle wypadkową objawów charakterystycznych dla zakażenia poszczególnymi patogenami zidentyfikowanymi u pacjentki2.

Najczęściej obserwowane są:

  • obfite upławy o różnym zabarwieniu,
  • nieprzyjemny zapach
  • pieczenie,
  • świąd
  • wzrost pH treści pochwowej (powyżej 4,5).

Jedną ze skutecznych i krótkich miejscowych terapii infekcji grzybiczych (drożdżycy pochwy i sromu) i mieszanych zakażeń pochwy (szczególnie grzybiczo-bakteryjnych) jest stosowanie azotanu fentikonazolu w kapsułkach dopochwowych miękkich po 200 mg przez 3 dni -Gynoxin® OPTIMA lub w dawce 600 mg podawanej jednorazowo - Gynoxin® UNO.  Dostępna jest także postać Gynoxin® krem dopochwowy, leczenie którym trwa 3 dni przy dawkowaniu 2 razy na dobę lub 6 dni przy dawkowaniu raz na dobę. Lek charakteryzuje się szerokim zakresem działania przeciwgrzybiczego i przeciwbakteryjnego, a jego stosowanie powoduje szybkie ustępowanie objawów klinicznych zakażenia.  Leki Gynoxin® dostępny jest w aptece bez recepty.

 

Piśmiennictwo:

  1. Anderson MR. (2004). Evaluation of vaginal complaints. JAMA, 291:1368–79..
  2. Sobel J. Vaginitis. N Engl J Med, 1997, 337, 1896–1903.
  3. Kenyon C, Colebunders R, Crucitti T. The global epidemiology of bacterial vaginosis: a systematic review. A J Obstet Gynecol, 2013; 209: 505–523.
  4. Sobel J., Faro S., Force R. i wsp. Vulvovaginal candidiasis: epidemiologic, diagnostics, and therapeutic considerations. Am J Obstet Gynecol, 1998, 178, 203–211.
  5. Achkar JM, Fries BC. Candida infections of the genitourinanry tract. Clin. Microbiol Rev, 2010, 23:253–73.
  6. Sobel JD. (2007). Vulvovaginal candidosis. Lancet, 369:1961–71.
  7. Donders G, Vereecken A, Bosmans E [et al.] Definition of a type of abnormal vaginal flora that is distinct from bacterial vaginosis: aerobic vaginitis. BJOG, 2002, 109, 34–43.